Wijnkronieken is verhuisd

Met ingang van Pasen 2011 is dit blog afgesloten. Uiteraard gaat Wijnkronieken wel verder. Klik maar op de link, dan vind je alle oude content is een nieuw jasje! En meer .....

As of Easter 2011 this blog is no longer in use. All content has been moved to the new Wijnkronieken. I hope to meet you there!

Einde van een tijdperk

Nog een dag of drie, vier, dan gaat Wijnkronieken deze plek verlaten. Nee, schrik niet, ik ga niet stoppen! Maar na bijna acht jaar te gast bij Blogger te zijn geweest, is het tijd voor een eigen domein in een nieuw jasje. Vanaf volgende week, ergens tussen dinsdag 19 en donderdag 21 april, zal de switch gemaakt worden. Dan kom je bij het intikken van www.wijnkronieken.nl of het volgen van een link via Twitter of Facebook terecht op een nieuwe stek, gebouwd met Wordpress ism Karin Bronwasser van Bronwasserwebsites.

Het is nog niet helemaal af! Er moeten nog pagina's gevuld worden, links gecorrigeerd, kleurtjes afgesteld etc... Maar het wordt erg mooi en ik ben er erg blij mee!

Wat kun je verwachten?

In ieder geval snel blogposts die al veel te lang liggen: over het Portugese huis Casa de Mouraz, geproefd bij Coenecoop. Over het Weinbuch van ex-keizer Wilhelm II; over de parfums van Tauleto, een Italiaanse wijnproducent die de schillen van de sangiovese-druiven na persing nuttig inzet etc...En over mijn aanstaande tripje naar het Duitse wijngebied Saale-Unstrut natuurlijk.

Daarnaast pagina's met informatie over de WijnWebWinkelgids, waarvan nummer 2 in voorbereiding is, over mijn publicaties, mijn onderzoek etc.. Waarschijnlijk ook de mogelijkheid om te adverteren, vooral bedoeld voor organisatoren van wijnevenementen voor de consument. Een fotorubriek, een pagina met nuttige links. Veel is nog in ontwikkeling, dus als je iets mist op dit blog, laat me dat zeker weten. Met Wordpress heb ik de mogelijkheden om veel meer te doen dan nu!

Tot de switch zullen er even geen nieuwe blogposts zijn hier, waarschijnlijk zelfs niet tot en met Pasen. Maar daarna ben ik weer helemaal terug! Bovendien kun je me ook volgen op Wijn.blog.nl

Tot binnenkort, op het vernieuwde Wijnkronieken.nl!

Spring is in the air - proeverij bij Coenecoop

Wijnproeverijen zijn er tegenwoordig zoveel dat een mens keuzes moet maken. Consumenten zowel als wijnprofessionals kunnen wekelijks op ontelbare plaatsen in het land terecht om de nieuwste oogst of exclusiefste vondsten te proeven. Voor mij wordt het steeds belangrijker de krenten uit de pap te halen, en niet meer overal lukraak op af te gaan. Zo'n krent was bijvoorbeeld de recente proeverij van Coenecoop. Coenecoop levert niet rechtstreeks aan consumenten, maar voorziet specialistische wijnhandels en supermarkten van wijn. En die wijn is steeds vaker biologisch. Sinds enige tijd zijn biologische wijnen zelfs een speerpunt voor Coenecoop.

Op de proeverij Spring is in the Air, op maandag 3 april in de Utrechtse Colour Kitchen, waren 'slechts' tien producenten aanwezig. Een overzichtelijke proeverij, die bovendien veel leuke verrassingen bood. Ik proefde de wijnen van zes producenten, en was het meest onder de indruk van de Franse wijnen. Geweldig om weer eens te merken dat wijnland nummer 1 nog altijd in staat is te verrassen met topkwaliteit en betaalbare prijzen. De drie producenten waarvan ik wijnen proefde waren allen afkomstig uit het diepe zuiden: Domaine Begude in de vallei van de Aude, bij Limoux; Clot de l'Oum aan de voet van de Pyreneeën, in de vallei van de Agly noordelijk van Perpignan; en Clos du Gravillas, gelegen in Saint Jean de Minervois, oostelijk van Béziers. De wijnen van Domaine Begude hadden daarbij een heel ander karakter dan die van de andere twee. Een verschil in druivenrassen, maar ook in wijnstijl en aanpak.

Domaine Begude

De wijnen die het Britse echtpaar James en Catherine Kinglake maken op hun in 2003 aangekochte domein zijn bedoeld als cool climate-wijnen: niet zwaar en krachtig, niet gemaakt van door de zon gestoofde druiven, maar licht, mineralig en goed verteerbaar, met behapbare alcoholpercentages en zuiver fruit. Vooral internationale druivenrassen worden gebruikt: chardonnay, pinot noir, sauvignon blanc en chenin blanc. Er wordt duurzaam en ecologisch gewerkt en de eigenaren hebben een team van Franse, Australische en Britse wijnmakers aangetrokken. Enige Nieuwwereldse invloed is in de wijnen zeker te herkennen - vooral in de fruitigheid.

Ik proefde drie Chardonnay's en twee Pinot Noir's, waarvan één rosé! Echte voorkeuren heb ik niet genoteerd, ik wil ze allemaal graag nog eens proeven en drinken. De lichte, pittige rosé, vol fruit en met een tikje vettigheid graag bij kipsalades, harde droge worst, kaas, zomaar etc... De lichte en uiterste fruitige Pinot Noir ook bij de kip, maar dan uit de oven, met kruiden als rozemarijn en tijm. De Chardonnay
l'Etoile de Begude werd ook al door Hubrecht Duijker gesignaleerd. De wijn kreeg een rijping deels op demi-muid, deels op nieuwe barriques; gelukkig is dat hout alleen heel subtiel aanwezig.

Clot de l'Oum

Ook opgezet door expats is Clot de l'Oum, van de Nederlander Eric Monné en zijn Braziliaanse vrouw Leia. Leia presenteerde de wijnen op de proeverij, en met haar raakte ik in gesprek, in een mengeling van Nederlands en Frans. Het gebied waar Clot de l'Oum ligt – de t in clot wordt uitgesproken en de naam betekent 'vallei van de olm (iep)' - is enorm in opkomst, of liever, beleeft een come-back. Na decennia van verwaarlozing kopen gepassioneerde nieuwkomers oude wijngaarden op, of weten ze op andere wijze te verwerven. Het terroir is bijzonder, veel rotsige, verweerde leisteen; het klimaat zonnig, droog en winderig; de hellingen gelegen in de voetheuvels van de Pyreneeën. Ook worden nieuwe wijngaarden aangeplant, op de bodems van schist, graniet en gneiss. Deze bodems, gecombineerd met de vele oude stokken, kunnen wijnen leveren met grote complexiteit, concentratie, mineraliteit en stevig fruit. Voeg daar nog de biologische aanpak bij en je hebt een recept voor mooie wijnen! Eric en Leia werken inderdaad biologisch en beleefden hun eerste oogst in 2001. Hun percelen liggen verdeeld over de gemeenten Maury en Belesta.

Op tafel had Leia wijnen staan van 2007, 2008 en 2009, in wisselende samenstellingen van syrah, carignan en grenache. Allen werden gekenmerkt door drinkbaarheid, puurheid, en veel fris zwart fruit. Echte voorkeuren heb ik opnieuw niet, alle wijnen verdienen een nadere kennismaking op een rustiger moment, en bij de maaltijd, waar ze voor gemaakt zijn!

Clos du Gravillas

Eveneens van grenache en carignan, deels van stokken uit 1911, zijn de wijnen van John en Nicole Bojanowski. Hij is geboren Amerikaan, zij komt uit Narbonne. Sinds 1999 werken zij op hun 6 ha. van Clos du Gravillas, volledig biologisch. In later jaren werden wijngaarden bijgekocht, aangeplant in respectievelijk 1952 en 1970.

De wijnen werden gepresenteerd door Jeroen de Zeeuw van Bramasole Wijnen, die het importeurschap van Clos du Gravillas heeft overgedragen aan Coenecoop. Absolute favoriet hier was een witte wijn, de L'Inattendu 2009, een Minervois Blanc van grenache gris. Een zeer pittige wijn, met frisse zuren, geuren van drop en laurier en een smaak waarvan je zegt: oh ja, dat was inderdaad Grenache Gris (ik dronk er meer in de zuidelijke Roussillon enige jaren terug).

Ook de Lo Vielh Carignan 2007, Vin de Pays Côtes de Brain, was een topper. Puur fruit, kracht, toch subtiel. De wijnen vragen erom verder te verkennen!

En dat brengt mij bij mijn slotoverpeinzingen: op een proeverij maak je kennis met prachtige wijnen, maar tijd en aandacht schieten meestal te kort om de wijnen echt recht te doen. Proeverijen zijn voor mij zo langzamerhand meer momenten geworden waarop je de vinger aan de pols houdt, wat er voor ontwikkelingen in wijnland zijn. Het echte proeven doe je toch elders, thuis aan de keukentafel bijvoorbeeld. Waar de wijnen alle aandacht krijgen die ze verdienen! Eén van de vinger-aan-de-polservaringen voor mij van deze proeverij: in de Languedoc en Roussillon gebeurt het, nu meer dan ooit!

Caveau Divin Mercurey - een bijzonder wijncentrum #2

Vorige week opende in Mercurey een nieuwe bezoekerscentrum, waar een groot deel van de wijnen van de appellation geproefd kunnen worden. Gisteren verscheen over dit bijzondere centrum deel 1 van een interview met Roelof Ligtmans, die nauw betrokken is bij het ontstaan. 

Vandaag meer over wat de bezoeker kan verwachten in de Caveau Divin Mercurey. Ik vroeg het Roelof, wiens wijnen van Domaine de la Monette uiteraard ook in het centrum te proeven zullen zijn.


"Om te beginnen het proeven: de wijnen worden in proefhoeveelheden van 4 cl uitgeserveerd. De prijs daarvan loopt van € 1.25 tot € 2.50, afhankelijk van de verkoopprijs van de fles. Van tevoren koop je een proefkaart (formaat credit card met chip erop) die is opgeladen met proeftegoed (met stappen van € 5). Met de kaart in de hand is het verder zelfbediening.

We hebben lang gefilosofeerd over dit betaald proeven, aangezien het in contrast staat met het traditionele gratis proeven bij de wijnboer. We hebben besloten dit toch door te zetten, enerzijds omdat het financieel niet anders kon, anderzijds omdat we een totaal andere service leveren in een totaal andere setting. De klant is immers volledig vrij te proeven wat hij wil, van vele verschillende domeinen, in alle vrijheid (de wijnboer staat niet met vragende ogen te kijken of je het lekker vindt), en zonder enige (morele) verplichting om iets te kopen. De eerste reacties op het systeem zijn overigens ronduit positief.

Het ter plekke kopen van geproefde wijn is mogelijk, van elke wijn is een bescheiden voorraad (max. 36 flessen) beschikbaar. Een paar verschillende flessen of een doos van 6 van hetzelfde is dus geen probleem; wil je 48 flessen van hetzelfde, dan moet dat even geregeld worden. De prijzen in de caveau zijn exact gelijk aan de prijs op het domein.

Naast kopen en proeven kun je je smaakpapillen en geurvermogen testen, de Fransen noemen dat 'analyse sensorielle'. Daartoe staan zes smaken en acht geuren die je in wijn tegenkomt gereed; aan de bezoekers te raden wat wat is – en dat is niet zo makkelijk als je denkt.

Op een groot scherm worden doorlopend foto's getoond van Mercurey en omgeving, de wijngaarden door de seizoenen heen en het werk in wijngaard en wijnkelder; dit geeft de bezoeker een goed beeld van het dagelijks bestaan van een wijnboer.

Om de kleintjes bezig te houden terwijl de ouders rustig proeven is een speciale kinderhoek ingericht met speelgoed, spullen om te tekenen en, heel leuk, een scherm waarop een hele serie foto's getoond wordt van alle dieren die we in en om de wijngaard tegenkomen.

In de zomer is er een klein terras; als groep kun je bijvoorbeeld een fles kopen en 'm rustig buiten opdrinken (€ 5 kurkgeld). Wat betreft hapjes, dat wordt binnenkort in overleg met de tegenovergelegen restaurateur nader uitgewerkt, denk aan een bordje charcuterie of jambon persillé of iets dergelijks.

Is dit uniek in Frankrijk?
De systemen van Enomatic worden vooral toegepast in restaurants en bar-à-vins. Het gebruik van dit soort machines in een proeflokaal van één appellation is in Frankrijk niet eerder vertoond, in dat opzicht hebben we de première en zijn we vooralsnog uniek. Met dit systeem kunnen we 56 verschillende wijnen uit Mercurey tegelijkertijd aanbieden, op de juiste temperatuur en absoluut fris. Een mengsel van stikstof en CO2 in de fles verhindert dat er zuurstof bij de wijn komt, dus die kan niet oxideren. Onze eerste ervaringen zijn heel positief: flessen die meer dan twee weken geleden zijn opengemaakt smaken nog lekker fris.

Wat voor wijnen kun je proeven?
De gepresenteerde wijnen hebben alle de AOC Mercurey – het zijn immers de wijnboeren van Mercurey die dit initiatief financieren. De meerderheid is rood (pinot noir), er is ook een stuk of twintig witte wijnen (chardonnay). De regels van de AOC Mercurey staan niet toe om rosé of crémant te maken, dus dat zal je in de caveau niet aantreffen.

Wanneer is het centrum open?
De caveau is doorlopend bemenst door een caviste – je kunt er Isabelle of Nathalie aantreffen. Geregeld zijn ook lokale wijnboeren aanwezig. De openingstijden zijn:

maandag-donderdag 10-13h 14-19h
vrijdag-zaterdag 10-13h 14-20h
zondag 10-13h
De zondagen in juli en augustus zijn we non-stop geopend 10-18h.

De caviste kan je advies geven op basis van je persoonlijke voorkeuren voor bijvoorbeeld fruitige of wat stevigere wijn, om direct te drinken of om nog even te laten liggen. Ze zal je dan een aantal wijnen in diverse prijsklassen aanwijzen die aan een bepaald profiel voldoen. Ze zal je niet een X of Y domein aanprijzen – aan de bezoeker om al proevende uit te vinden wat het beste bij hem past.

Is dit een eindpunt, of juist een begin?
Beide. Om te beginnen is dit de realisatie van een project dat 2,5 jaar loopt. Een comité van zeven personen heeft onder mijn voorzitterschap heel wat avondjes vergaderd en uurtjes gebuffeld om te komen waar we nu zijn. De volgende grote opgave is om bekendheid te geven aan de caveau, en daarmee voldoende klanten en omzet te genereren. Doel is dat de caveau binnen drie jaar geheel de eigen broek op kan houden, dus geen subsidie meer nodig heeft uit de algemene middelen van de ODG.

Toekomstwensen hebben we genoeg. We denken aan een achtste machine, om 64 wijnen te kunnen presenteren. Maar ook aan een verbouwing om een groter terras aan te kunnen leggen. Of, op de kortere termijn, het opzetten van een samenwerking met lokale partners (hotels, restaurants, chambres d'hôtes en gîtes) om elkaar over en weer van klanten te voorzien en van Mercurey een heuse toeristische bestemming te maken. Mogelijkheden genoeg, deze eerste zomer zal ons vooral leren wat de bezoekers van ons verwachten en daar zullen we ons naar richten.

De website van de caveau komt is binnenkort in de lucht: www.mercurey.com.

Roelof, bedankt, en veel succes met de Caveau Divin Mercurey, op de Place Genappe in Mercurey. Alle Frankrijkgangers die dit jaar onderweg naar het zuiden in de Bourgogne overnachten: van harte aanbevolen!

Caveau Divin Mercurey - een bijzonder wijncentrum #1

Op 1 april opende in het Franse Mercurey, in de Côte Chalonnaise, een bijzonder wijncentrum, de Caveau Divin Mercurey. In het centrum is via een Enomatic-systeem wijn van 35 producenten te proeven. Bijna 80% van de wijnboeren in de appellation Mercurey is vertegenwoordigd. De wijnen zijn verkrijgbaar per glas, via een betalingssysteem met ‘wijncreditcard’. De flessen worden verkocht voor dezelfde prijs als op het domein.
Voorzitter van de commissie die het centrum realiseerde is de Nederlander Roelof Ligtmans, samen met zijn vrouw Marlon eigenaar van Domaine la Monette in Chamirey, dat deel uitmaakt van Mercurey. Ik vroeg Roelof naar de achtergronden van centrum.

Vertel eens iets over de achtergronden. Waarom dit centrum?
De afgelopen jaren is veel aandacht uitgegaan naar de kwaliteit van de wijnproductie.

• Ten eerste door het inrichten (voor heel Bourgogne) van een proces van kwaliteitscontrole, zowel intern binnen de appellation, als door een externe partij (ICONE). Een uiterst ingewikkeld en omstreden gebeuren, door sommigen een « usine à gaz » genoemd (overbodig complex).

• Ten tweede, specifiek voor Mercurey, door het uitvoeren in 2007 en 2008 van een zeer uitvoerige bodemstudie, die tot in detail alle grondsoorten en hun eigenschappen in kaart brengt voor de hele appellation Mercurey. Deze studie helpt bij het planten (keuze van het juiste plantmateriaal) en het beheren van wijngaarden. Ze geeft bijvoorbeeld inzicht in de diepte van de grondlagen, hun chemische samenstelling, en de mate waarin ze water vasthouden of aan erosie onderhevig zijn. Daaruit kun je bijvoorbeeld keuzes afleiden voor de mate waarin en de wijze waarop onkruid bestreden of toegelaten wordt.

• Ten derde wordt onder leiding van de INAO (Franse overheidsinstelling, beheerder van bijna alles wat kwaliteitslabel is, zoals een appellation controlée of een label rouge) een studie gemaakt van Mercurey om te komen tot een herindeling van de wijngaarden naar « village » of « premier cru » niveau.

Bij al deze aandacht voor kwaliteit is er de laatste 10 jaar weinig tijd geweest om echt iets te doen aan de communicatie rondom de Mercurey wijn. En een goed product maken alleen, dat helpt niet; je moet het ook van de daken schreeuwen. Het was dus tijd om iets aan communicatie te gaan doen.

Is het jouw initiatief, of was er al een voedingsbodem?
Een al lang bestaande, maar niet bijster actieve commissie Communicatie van Mercurey piekerde al een tijdje wat te gaan doen. Als gevolg van een onroerend-goed transactie kreeg de ODG (Organisme de Défense et de Gestion, officiële aanduiding voor het samenwerkingsverband van wijnboeren die gezamenlijk de appellation Mercurey beheren) in 2009 de beschikking over een mooie oude gewelfde kelder midden in het dorp. Die zomer heeft één van de collega's in Toscane een proefkelder bezocht die gebruik maakte van een wijnbewaar- en serveersysteem. Bij terugkeer heeft hij de commissieleden daarover verteld; toen is het idee geboren om zoiets ook bij ons toe te passen. Ik hoorde dat al snel, was heel enthousiast over het idee, en heb me direct aangemeld om mee te doen. Met ervaring uit een vorig leven was ik in staat om een eerste begroting van het project te maken. Die vaardigheid om zaken op papier gestructureerd uit te werken keerde zich tegen me: ik werd direct tot voorzitter van de projectgroep gebombardeerd.

Was het makkelijk de producenten bij elkaar te krijgen? Is er een cultuur van samenwerking?
Niet echt. Samenwerken is leuk als het niets kost, geen moeite vraagt en wat oplevert. Daar was dus wat zendingswerk voor nodig, en ook een ferme hand. In februari 2010 hebben we een studiereis gemaakt naar twee gezamenlijke proefkelders, die in Gigondas en die van de Côte de Brouilly in de Beaujolais. Dat heeft ons een goed inzicht gegeven in het functioneren van zo'n structuur. In Gigondas was het indrukwekkend om te zien wat ruim 20 jaar samenwerking aan collectieve promotionele infrastructuur opgeleverd had.

We hebben de Mercurey producenten in juni 2010 gevraagd om zich in te schrijven, en de inschrijving direct gepaard te laten gaan van een betaling. Initieel deden er 20 mee, maar gelukkig groeide dat aantal vrij snel tot 35 domeinen. Inmiddels is er een wachtlijst: de machines zijn vol, alle 56 plekken zijn bezet, de laatkomers moeten wachten tot er een plek vrij valt of een achtste machine (met 8 extra plekken) aangeschaft wordt.

Wat ongetwijfeld een rol gespeeld heeft om domeinen over de streep te trekken is het succes dat geboekt is met het binnenhalen van subsidies. Naarmate de financiële haalbaarheid langzamerhand een zekerheid werd, werden de mensen enthousiaster. Dat binnenhalen van subsidies is wel een enorme berg werk geweest, vooral het opzetten van dikke en complexe dossiers voor Europese subsidies. Uiteindelijk zal van de totale investering van circa € 180.000 ongeveer de helft via subsidies gefinancierd worden, de rest door de ODG Mercurey en de participerende domeinen.

Doen alle domeinen in de buurt mee?
Nee. De deelname is op vrijwillige basis, je kunt de mensen niet dwingen. We hebben er voor gekozen dat elk domein, hoe groot ook, maximaal twee wijnen kan presenteren (ook al maken sommigen wel acht verschillende Mercureys); zo konden we zoveel mogelijk domeinen laten meedoen. De huidige 35 domeinen representeren ongeveer 75% van het totaal.

Later deze week meer over wat er in de gloednieuwe Caveau Divin Mercurey te beleven valt.

Troost van Twitterwijn

Pfoe, daar sta je dan, op het station. Je weet zeker dat die fiets daar stond, in dat rek. Maar hij staat er niet. Krachttermen schieten te kort. Gelukkig is daar het thuisfront. Dat een lekker glas voor je inschenkt. Laat dat nu de #twitterwijn van het #twittervat zijn: een Chardonnay uit Limoux. En die wist mij prima op de vrolijken!

De wijn – Clocher d’Antugnac 2009, AOC Limoux, afkomstig van Vat 94, producent Jean Louis Fabre - is vorig jaar op de inmiddels beroemde veiling Toques et Clochers uitgezocht door Cuno van 't Hoff. Via Twitter vond Cuno geïnteresseerden om samen een vaatje aan te kopen, en dat is gelukt. Voor het Twittervat werd 4.600 euro betaald, en het is goed voor 300 flessen, waarvan ik er dus drie heb. Afgelopen maandag was de feestelijk presentatie, in wijnbar Vyne in Amsterdam. Daar was ik niet bij, maar ik had mijn drie flesjes al binnen gelukkig.

Vrolijk hout
Deze Chardonnay uit 2009 bleek een vrolijke wijn. Meestal kan het gebruik van houten vaten voor de rijping van Chardonnay mij minder bekoren, maar hier was de invloed van het hout niet overdreven, zelfs subtiel. Ik noemde het zelfs ‘vrolijk hout’ ;-) In neus en mond de indruk van boterbabbelaars, een tikje vettig maar ook weer heel fris. Zelfs wat groene kruiden als menthol en basilicum ontwaarde ik op de achtergrond.

Net uit de ijskast was dit allemaal nog niet zo duidelijk, maar bij even opwarmen in het glas liet de wijn zijn ware, vrolijke en prettige karakter pas goed merken. We dronken de wijn bij een bord waterzooi – soep van prei en zalm en room – en dat was een uitstekende combinatie!

Gelukkig hebben we nog twee flessen, die we nog even laten liggen. We zijn wel benieuwd hoe de wijn over enige jaren smaakt! Nu alleen nog op een nieuwe fiets uit….

Chemie en wijn

Ooit vroeg iemand me eens uit te zoeken wat er door wijnmakers aan wijn toegevoegd werd om de rode kleur vast te houden, of misschien zelfs in sommige gevallen wel iets 'op te halen' – lees donkerder te maken. Het heeft even geduurd voordat ik voldoende gegevens bij elkaar had om een antwoord op deze vraag te durven geven. Ik vroeg me toen namelijk af of er een wijnboer daar over zou willen praten. Inmiddels weet ik dat dat erg meevalt, en dat veel wijnboeren daar best open over zijn. Tijdens bezoeken aan diverse wijnproducenten de afgelopen jaren hebben ze me verteld dat er niet alleen voor het fixeren van de kleur, maar ook voor het op gang houden van de malolactische gisting, het corrigeren van luchtjes, het sturen van de gisting en nog een heleboel processen meer, allerlei stoffen bij most of wijn gevoegd worden. Enzymen kunnen een belangrijke rol spelen, bijvoorbeeld bij het vasthouden of opwerken van de rode kleur, maar ook voedingszouten, stoffen om te klaren, sulfiet om bacteriën tegen te gaan en ga zo maar door.

Chemie Magazine
Voor het Chemie Magazine maakte ik onlangs de tekst bij een fotoreportage rondom de chemie bij het wijnmaken. Druiven laten vergisten is natuurlijk sowieso een chemisch proces, maar het ging ook om de 'toegevoegde' chemie, de stoffen uit de organische dan wel anorganische scheikunde de gebruikt worden in het hele proces van druif tot wijn op tafel.

De fotograaf en ik togen naar Bentelo, naar het bedrijf van Roelof Visscher. Naast zijn eigen wijnen van Hof van Twente biedt Visscher met Neerlands Wijnmakerij sinds vorig jaar ook de faciliteiten om wijnen voor andere wijnbouwers in Nederland te maken. Dit bedrijf leek mij zeer geschikt om deze fotoreportage te gaan maken, en dat bleek ook zo.

Roelof Visscher legde mij en de fotograaf met veel geduld precies uit wat er wanneer bij de wijn gedaan KAN worden om in het proces in te grijpen. Niet dat dat ook altijd gebeurt: druivenras, oogstjaar, weersomstandigheden en het beoogde effect met de wijn spelen allemaal een rol. Niet altijd hoeft er op alle punten ingegrepen te worden. Maar een drink- en houdbare wijn op de markt brengen zonder enige toevoeging, dat is eigenlijk onmogelijk, aldus Visscher.

Sulfiet
En inderdaad, zelfs wijnproducenten die biologisch werken, gebruiken vaak sulfiet, omdat ze hun wijn anders niet lang goed zouden houden. Reizen over langere afstanden van de wijnflessen is zonder een beetje sulfiet zo goed als uitgesloten. Toch zijn er wijnmakers die stellen dat ze echt helemaal niets, maar dan ook niets aan de wijn toevoegen. Hoe dat precies zit, daar wil ik nu achter komen. Dat wordt dan mijn volgende zoektocht: luisteren naar zoveel mogelijk biologische wijnbouwers om te weten te komen wat zij nu anders doen dan anderen.

Lees het hele artikel uit het Chemie Magazine.

Of bekijk meer foto's uit de reportage van Casper Rila.